نورپردازی اتاق نشیمن

نور پردازی اتاق نشیمن

اغلب اتاقهای نشیمن نیاز به راه حل های انعطاف پذیر برای طراحی نورپردازی دارند، به دلیل این که عمکرد این فضاها برای فعالییت های متعددی که دائم در حال تغییر هستند، می باشد. نور پردازی در یک اتاق نشیمن نوعی باید به راحتی، برای گفت و شنودهای گروه های کوچک، گردهمایی های دوستانه بزرگ تر که گاهگاهی به همراه خوردن و نوشیدن نیز هست و فعالییت های انفرادی نظیر مطالعه، گوش کردن موسیقی و تماشای تلوزیون جوابگو باشد. کمتر اتفاق می افتد که به طور نمونه یک اتاق نشیمن، احتمالاً در یک کنج میز تحریر یا بخش اداری، یک مکانی برای بازی های تخته یا ورق، یک مجموعه کتابخانه ای بزرگ یا یک مجموعه هنری برای نمایش عمومی داشته باشد.

فعالییت های بصری در یک اتاق نشیمن از اصلی و ساده تا پیچیده و فوق العاده فنی، تغییر میکند، بستگی به اندازه و اهداف مورد نظر برای اتاق دارد. به طور معمول فرض بر این است که شدت روشنایی محیطی در تمام مناطق اتاق، همیشه به اندازه کافی برای آسایش و راحتی مطابق با نیازهای شخصی در سرتاسر فضا وجود دارد. به طور نمونه، اتاق نشیمن نشان داده شده، یک نمونه وسیع است اما اندازه مناسب ومبلمان چند منظوره، نشان دهنده این است که فعالییت های بصری موجود با یکدیگر مطابقت و تناسب دارند.

نورپردازی محیطی برای گفتگو و کارهای دسته جمعی. میزان روشنایی ممکن است از خیلی کم ۷-۸ FC تا ۲۵-۳۰ FC متغیر باشد، بستگی به میزان مطلوب ساکنین دارد. با حساسیت بسیار ویژه و مدت زمان محدود انجام کارهای بصری، انتظار نمی رود که تحت چنین شرایطی نورپردازی انجام شوند.
نورپردازی کار برای کارهای بصری با مدت زمان محدود برای انجام آن ها. در این مورد، تنها محدوده کاری در نظر گرفته شده، دو موقعیت مکانی برای مطالعه است.
نورپردازی موضعی برای قفسه های بزرگ کتاب که از سقف تا کف ارتفاع دارند و در انتهای شرقی دیوار جنوبی و انتهای شمالی دیوار شرقی اتاق واقع شده اند و همچنین برای متریال گرافیکی پیش بینی شده روی لبه غربی دیوار جنوبی و قسمت مرکزی دیوار شمالی و نیز طاقچه بالای شومینه، در نظر گرفته شده است.
نورپردازی برای تماشای تلوزیون. تماشای تلوزیون میزان نورپردازی مورد نیاز آن بر خلاف معمول نشان داده شده است، به دلیل این که محل قرارگیری نورپردازی در اتاق نشیمن ناخواسته است و برای این منظور مثمرثمر نخواهد بود. اگر تماشای تلوزیون یک فعالییت قابل پیش بینی بود، راه حل طراحی نورپردازی باید مطابق با آن صورت می گرفت.

راه حل نور پردازی نشان داده شده در آدرس های ذیل برای فعالییت های بصری باید مطابق روش هایی که در ادامه آمده است، باشد:

نیاز و درخواست نورپردازی محیطی به وسیله تجهیزات نورپردازی متعددی امکان پذیر است. چراغ های دیوارکوب واقع بر دیوار شمالی یک لایه ای از نور برای سمت دیگر اتاق ایجاد می کنند و شدت نور این چراغ ها به وسیله سوییچ دایمر کنترل کننده قابل تنظیم است. وسایل نورپردازی قابل انتقال برای کمیت و کارآیی نورپردازی محیطی اضافه می شوند.توسط سه چراغ آباژور و رومیزی و آباژور ایستاده که به طور کلی برای محدوده کپ زدن و گفتگو واقع در انتهای غربی اتاق، اضافه می شوند. اگر چنانچه صفحات منعکس کننده و حباب های متعلق به چراغ های دیوارکوب و آباژورهای ایستاده و رومیزی نیمه شفاف باشند، می توانند تابش بیشتری در تراز چشم داشته باشند. نورهای کمکی ثانویه ای هم برای موارد ذکر شده در بالا وجود دارند، پنج چراغ دیواری و سه چراغ تاکیدی، باز هم المان دیگری از نور محیطی را نمایش می دهند.بسیاری از چراغ های واقع در اتاق ( ۱۴ چراغ ثابت و ۱۴ چراغ قابل انتقال) که علت انتقال آن ها، داشتن روش های زیادی جهت تنظیم کیفیت نور محیطی می باشد که هم با انتخاب چراغ هایی که با کلید قطع و وصل روشن می شوند، امکان پذیر است و هم با چراغ هایی که میزان نور آنها به وسیله دایمرهای کنترل کننده تنظیم می شود.
یک صندلی مطالعه در گوشه شمال شرقی اتاق واقع شده است، جایی که چراغ دیوار کوب مجاور آن باید به عنوان یک منبع نور کافی برای آن عمل کند. صندلی های واقع در گوشه های شمال غربی و جنوب شرقی اتاق نیز می توانند به عنوان صندلی های مطالعه عمل کند که یکی با نور دریافتی از چراغ دیوارکوب مجاورش و دیگری با داشتن یک آباژور ایستاده در کنارش، عمل می کنند. بر اساس عادات استفاده کنندگان، یک آباژور ایستاده دیگر می تواند در مجاورت صندلی مطالعه اصلی اضافه شود.
نیاز به نورپردازی موضعی با پنج دیواری قابدار تامین شده است که به سمت دیوار جنوبی جهت گیری شده اند و سه چراغ تاکیدی قابل تنظیم که به سمت دیوار بالای شومینه-محدوده میانی دیوار شمالی و یک قفسه طبقه بندی شده واقع در انتهای شمالی دیوار شرقی- جهت گیری شده است.
تماشای تلوزیون، مشکلات نورپردازی در فضاهای چند منظوره، نظیر اتاق های نشیمن را نشان می دهد. اگر چنانچه تماشای تلوزیون در اتاق یا فضایی که مختص این کار باشد، صورت گیرد، ایجاد نورپردازی مناسب به راحتی انجام پذیر است. در این مثال، بسیاری از چراغ ها، انعکاس های نامطلوبی روی صفحه نمایش تلوزیون ایجاد خواهند کرد.تنها چراغ هایی که تاثیر آزاردهنده ای بر تماشای تلوزیون نخواد گذاشت، چراغ های دیواری روبه سوی دیوار جنوبی هستند. اگر چنانچه چراغ های دیوارکوب واقع بر دیوار شمالی ، برای نور خروجی کم، تنظیم شوند، تاثیر منفی آنها می تواند تا حدی کاهش یابد. اضافه کردن یک آباژور ایستاده در گوشه شمال شرقی اتاق، نورپردازی فضا را در طول مدت تماشای تلوزیون متعادل خواهد کرد.

از آنجایی که انعطاف پذیری در نور پردازی اتاق های نشیمن ضروری است، اغلب تجهیزات نورپردازی، باید توسط سوییچ های دایمر قابل کنترل باشند. به کمک دایمرها، نورپردازی اتاق می تواند تنظیم شود تا نور با کیفیت مناسب در همه اوقات و موقعیت ها وجود داشته باشد انتخاب چراغ ها و لامپ ها باید بر اساس شرایط ذیل باشد:

چراغ های دیوارکوب: نسبت مستقیم-غیر مستقیم؛ نورکار(مطالعه) برای صندلی های مجاور، درجه ای از تابش در تراز چشم/یا درخشش.

چراغ های دیوارکوب جهت دار: بر روی سطح یا توکار نصب می شوند، انتشار نور (بستگی به نقوش دارد، اگر مشخص باشد).

آباژور های رومیزی: نسبت مستقم-غیر مستقیم، حباب های پخشی ، درجه ای از تابش در تراز چشم/یا درخشش.

آباژورهای ایستاده: نسبت مستقیم-غیرمستقیم، نورکار ( مطالعه ) برای صندلی های مجاور، جباب پخشی، درجه ای از تابش در تراز چشم/ یا درخشش.

لامپ انتخابی در همه موارد باید لامپ های فلورسنت یا التهابی، با توان مبنی بر انتخاب شخص باشد.

کیفیت طراحی یا سبک چراغ های انتخابی باید اصولا بر اساس کیفیت یا سبک طراحی جزییات و متریال های طراحی معماری و طراحی داخلی از شمعدان های بلورین سنتی ( دیوارکوب) و فانوس های پرتوافکن ( قابل انتقال) تا متریال های چوبی، پلاستیکی و فلزی معاصر تا متریال های تک باشد. اما این عناصر منتخب برای چراغ، درکارهای هنرمندانه دچار اشکال می شوند، زیرا این چراغ ها با المان های زیبایی شناسانه نا محسوس و ذوق و سلیقه و سبک و سیاق سروکار دارند.فقط تجربیات طولانی در یک فرآیند سعی و خطا در طول انجام چندین پروژه، طراحان را در اخذ تصمیمات زیبایی شناسانه آگاه خواهد ساخت.