نورپردازی محیطی مساله ای حیاتی در نورپردازی اتاق ناهارخوری محسوب می شود. در نورپردازی اتاق ناهارخوری خلق روحیه و حال و هوایی شخصی باید در صدر فهرست معیارهای طراحی نورپردازی قرار گیرد و پس از آن وظایف دیداری نورپردازی اتاق انجام شود. افزون بر این فضای مطلوب و دلخواه این نوع اتاق همواره دستخوش تغییر است. ایجاد فضایی سرزنده و رسمی در یک زمان و فضایی دنج و هیجان انگیز در زمانی دیگر، و در عین حال فضایی مناسب برای برگزاری جشن در اتاق ناهارخوری ، امری عادی است.
اولین و مهم ترین وظیفه دیداری نورپردازی اتاق ناهارخوری تامین نور کافی برای روشنایی بخشیدن به میز ناهارخوری به میزانی است که افراد نشسته بر سر آن هم غذای خود را و هم چهره ی افراد دیگر را به خوبی ببینند. یک چراغ آویز بر روی قسمت مرکزی میز به منظور انجام کاربری های بصری مناسب می باشد. میز ناهارخوری ۸ یا ۱۰ نفره، نیاز به یک آویز دارد، ولی از ۲ یا ۳ آویز نیز می توان استفاده کرد. بهترین ارتفاع این آویز ها در حدی است که ارتفاع آن به اندازه ای پایین باشد تا نور بر سطح میز و چهره ی افراد به صورت متمرکز تابیده شود و به آن اندازه بالاست که بیرون از خط دید افراد قرار بگیرد. توزیع نور آویز در ترکیب نورپردازهای دیگر اتاق باید به کاربرده شود تا کیفتی مطلوب از نور محیطی پدید آید. و در نهایت، بسته به به این که در نورپردازی اتاق به درخشش نور و یا روشنایی هم تراز چشم نیاز باشد می توان از آویزهای مات و یا شفاف استفاده کرد.
چنانچه بر روی سطح اصلی دیوار تصاویر گرافیکی (نقاشی ها، پوسترها و عکس ها) قرار گرفته باشد، ایجاد نورپردازی کانونی بر روی این تصاویر و نقوش گرافیکی برای این که به شکل مناسبی دیده شوند ضروری است.
تحریریه دکوبوم
منبع: کتاب مبانی طراحی نورپردازی نوشته ی مارک کارلن
هیچ نظرات