نورپردازی در طراحی داخلی اتاق نشیمن

اتاق های نشیمن از جمله فضاهایی هستند که به نورپردازی منعطف نیازمندند. این فضاها دارای کاربری های گوناگونی همانند مهمانی های جمعی، فضای مشاهده تلوزیون، فضای آرامش بخش برای گفت و گو های جمعی کوچک، فعالیت های انفرادی همانند شنیدن موسیقی وغیره می باشند. وظایف دیداری نورپردازی در اتاق نشیمن از ساده و مقدماتی تا پیچیده وبسیار فنی به اندازه وهدف از کاربری اتاق بستگی دارند. درنظر گرفتن سطوح روشنایی محیطی در همه فضاها به میزانی که شخص بتواند به راحتی در آن ها حرکت کند از اصول ایمنی نورپردازی است.

نور محیطی:

نیاز به نورپرازی محیطی به وسیله عوامل متعدد نورپردازی برطرف می شود. چراغ های اویز سقفی، دیوارکوب هاو چراغ های رومیزی می توانند  نور محیطی را تامیین کنند. نورافشان ها همانند لوسترها و چلچراغ ها نور فراگیر در محیط به وجود می آورند. این نوع نورافشان ها هم در کاربری تزئینی وهم غیرتزئینی کاربرد دارند. اگر از لوسترهای بلورین به خوبی استفاده شود، می توانند جذابیت و سرزندگی در فضا خلق کنند. ولی در عین حال باید همراه با آن ها از نورپردازی های دیگر نیزکمک گرفته شود. در غیر این صورت نوری مات و غیر جذاب که معمولا برای افراد ناراحت کننده است پدید خواهند آورد.

نور نقطه ای:

برای روشن کردن فضاهایی مانند فضای صندلی انفرادی برای مطالعه و یا نشان دادن یک تابلو برای دیوار از نورهای جداگانه استفاده می  کنیم. دیوارکوب ها با بازوی چرخشی نور انعطاف پذیرو کاربردی برای تابلوها می باشند. برای روشن کردن فضای مطالعه از چراغ های رومیزی میتوان استفاده کرد ویا می توانیم از دیوارکوبی در مجاورت صندلی بهره ببریم اما باید به این نکته توجه کرد که نور کافی برای مطالعه در این محیط وجود داشته باشد. نورهای کف در کنار دیوار برای نمایش دادن بافت دیوار ایده جالبی می باشد که می توان از آن در اتاق های نشیمن استفاده کرد.

باید به این نکته توجه کرد که به دلیل انعطاف پذیر بودن نورپردازی این محیط، بهتر است از کلیدهای کم کننده نور(دیمردار) استفاده کرد. با استفاده از کم کننده های نور می توان نورپردازی اتاق را به تناسب کیفیت مطلوب هر وضعیت تنظیم کرد به طور مثال نور های موجود درمحیط درهنگام تماشای تلوزیون باید به صورتی تنظیم شوند که باعث خیرگی نشوند.

تحریریه دکوبوم

منبع: کتاب مبانی طراحی نورپردازی نوشته ی مارک کارلن